شوسف: بخش شوسف از توابع شهرستان نهبندان و در فاصله 35 كيلومتري آن و 170 كيلومتري مركز استان خراسان جنوبي قرار دارد. داراي حدود ده هزار كيلومتر مربع وسعت دارد .فاصله دورترين روستا تا مركز بخش به 140 كيلومتر و فاصله دورترين نقاط بخش از يكديگر به حدود 200 كيلومتر مي رسد..داراي حدود پنج هزارنفر جمعيت بوده كه بيشتر آنها از راه كشاورزي و بعضي از راه دامداري وكارگري امرار معاش مي كنند .لازم به ذكر است كه شوسف با توجه به گرمسیری منطقه داراي آب و هواي نسبتا مطبوع و به شهر ييلاقي مشهور است. واژه شوسف برگرفته شده از واژه ی شاسف که یک کلمه ی عربی و به معنی خشک است و بر اثر گذشت زمان حرف الف به واو تبدیل و تلفظ گردیده ، درنتیجه واژه ی شوسف جنبه ی عملی به خود گرفته است. بنابر این شوسف به معنای خشکی و سرزمین خشک می باشد. ۱-تپه ی شغاد که در شرق شوسف قرار دارد و بنا به گفته ی سلف گذشته شهری بزرگ متعلق به شغاد برادر رستم بوده دارای دو قنات بوده که یکی از پایین هفت شیور و دیگری از ضلع جنوب شرقی زهاب سرچشمه می گرفته و یک قنات ضلع شمالی و غربی تپه و قنات دیگر ضلع جنوبی و شرقی تپه را آبیاری می کرده است. ۲-کوزه های سفالین:برابر آثار بدست آمده در زمان بنای مدرسه ی شهاب شوسف (منزل فعلی علی اکبر علی نژاد)آثار کوزه های سفالین یا خمرهای سفالین خالی گواه بر مدت قدمت این آبادی است. ۳-درختان بارور توت و گردو در باغات مؤید مدت احداث آبادی فوق را می رساند. ۴-قلعه ایدر ده پایین قدیمی که به مرور زمان خراب گردیده ، گواه بر این مدعاست. ۵-بند بخشدار :اين بند در ۳ کیلومتری جنوب غربی شوسف در مسير رودخانه هنگر که از کوههاک غرب شوسف سرچشمه می‌گیرد ساخته شده است. اين بند در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی ساخته شده است و در ساخت آن از مصالح سنگ، آجر، ملات ساروج استفاده شده است. بخشي از مطالب بالا برگرفته شده از وبلاگ شهر شوسف و بخش ديگر مربوط به وبلاگ سازمان تبليغات اسلامي شوسف می باشد. عكس‌هايي از سد شوسف:

نظرات شما عزیزان: